• Eindelijk was het weer tijd voor een officiĆ«le pot voetbal, we mochten aantreden tegen het voormalige zondag 1 van groeneweg wat beloofde een lastige pot te worden. Helaas was dit ook het geval.

    We begonnen aan de warming-up waar Jim gelijk de hoofdrol pakte. Nadat iedereen naar het veld was (althans dat dacht Martijn) ging de deur op slot. Vlak voor we gingen rekken misten we Jim, waar zat die jongen toch, was die bang geworden en naar huis gegaan? Had ie iets verkeerd gegeten? Was die een contract aan het tekenen bij groeneweg? Nee, het was Martijn die Jim had opgesloten in de kleedkamer, de redder Pim ging hem bevrijden, helemaal oververhit in de kleedkamer zat de bijna doorgedraaide Jim die geen kant op kon. Eenmaal weer aangesloten bij het team (als Jim het nog als een team voelt ba deze streek van Martijn) ging de wedstrijd bijna beginnen.
    Hiermee hebben we wel gelijk het hoogtepunt van de wedstrijd besproken zonder dat de wedstrijd was begonnen.

    Toen was het echt tijd voor de wedstrijd,
    Al snel werd het duidelijk dat de tactiek van groeneweg veruit beter was dan die van bvcb, we stonden niet goed en al snel ging de bal al een aantal keer over de verdediging heen met behoorlijke kansen tot gevolg, de spits was niet zo nauwkeurig dus het bleef nog een tijd 0-0 tot de bal er wel in vloog na opnieuw een bal over de verdediging, wel moet gezegd worden dat er overal ruimtes lagen door hun opkomende verdedigers. 1-0
    Al snel was het na een goed uitgespeelde aanval van groeneweg al 2-0, werd het zo'n middag? Ja helaas wel, we vroegen ons af hoe we dit gingen doen, en al snel na de 2-0 ging Martijn die goed was weggestoken via rechts naar de goal, hij kon de bal nog net voor geven waar Olli na een misverstand tussen keeper en laatste man de bal kon intikken. Er was weer hoop, 2-1.
    Althans dat dachten we, na een voorzet en een hele mooie kopbal was Jeffrey kansloos en was het alweer 3-1.
    Het moet gezegd worden, aan Jeffrey lag het zeker niet, na een bal die niet gemist kon worden, kon hij toch nog zen handen zetten en de bal op de lat tikken, ook op andere momenten hield Jeffrey ons op de been, zo was er ook een bal waar die eigelijk niet bij kon maar toch nog van de lijn tikte. We begonnen iets feller te worden in de duels na de irritaties onderling, alleen de scheidsrechter was hier niet van gediend als dit aan onze kant gebeurde, andersom was het geen probleem. Het bleef 3-1 tot aan de rust.

    Na enkele wijzigingen in de rust gingen we verder, nieuwe tactiek en frisse moed.
    Tot de bal via een verdwaalde voorzet in de verre hoek verdween en via de binnenkant van de paar het doel in vloog, 4-1.
    Dan weet je dat het een moeilijk verhaal wordt. Toch bleven we provoceren om het zo goed mogelijk af te sluiten, er kwamen meer aanvallen met redelijke kansen, we liepen weer voor elkaar en er werd weer gepraat, we hadden nog een doelpunt verdiend maar die kwam niet meer, niet aan onze kant in ieder geval.
    Door de ruimtes die we lieten kwam er weer een 1 op 1 met Jeffrey. 5-1.
    Dit is tevens ook de einduitslag.