BVCB VR1: stelt positie veilig en viert einde seizoen ’24-‘25

24-5-2025   IJsselmonde VR 1 - BVCB VR 1: 0-1

De laatste wedstrijd van het seizoen en het ging ergens om! Namelijk om de tweede plaats veilig te stellen. IJsselmonde zou moeten winnen om onze tweede plaats af te snoepen. Voor het eerst in dit seizoen kwam het vooraf bedachte wisselschema redelijk goed uit. Bij de start maar 1 afwijking en na de rust ook maar 1 vertraagde wissel. Afwezig waren Eva, Chantal, en RoosdJ. Vera was wel aanwezig, maar speelde niet mee vanwege een hardnekkige blessure die gelukkig op zijn retour is.

Wat valt er verder te vertellen over de wedstrijd. Eigenlijk het vertrouwde beeld van BVCB VR1 dit seizoen! Namelijk beter spelen en maar matig scoringskansen benutten. Na een volstrekt reglementaire tackel van Anouk, al vroeg in de wedstrijd, veroverde BVCB de bal rond het zestienmetergebied van IJsselmonde. Na een mooie combinatie kon Melissa de 0-1 scoren, wat uiteindelijk het winnende doelpunt was. Daar deden we het de rest van de wedstrijd mee. Moet gezegd, dat de tegenstander slechts een paar keer ons goal onder vuur kon memen en door een paar, min of meer weggeven, corners er wat spannende momentjes waren. BVCB VR1 stond positioneel gewoon goed. Ook de zogenaamd restverdediging, wanneer we weer eens in de aanval waren, was goed verzorgd en daarnaast vocht VR1 voor elke bal. De enige dissonant in het veld was de scheidsrechter. Zelfs de speelsters van IJsselmonde konden af en toe met zijn beslissingen helemaal niets. Aan de andere kant mogen we dan wel weer blij zijn dat er een scheidsrechter is die, menig verbaal sterk vrouwenteam, wil fluiten.

Valt er dan verder nog wat te melden? Zeker! Door de meiden was al weken terug besloten om het seizoen gezamenlijk af te sluiten met een BBQ thuis bij Roos S. Voortreffelijk geregeld Roos! En ondanks het slechte weer overdag, was het droog die avond en prima te doen. Door Anouk en Fien werd onder het ontkurken van een fles champagne (eerder gewonnen op de BVCB-loterij) nog even iedere speelster bedankt voor haar inzet. Wil je weten hoe dat ging, kijk dan op de insta van bvcb_vr1 en mocht je die niet volgen, doe dat dan alsnog en mis niets van onze content.

Peter kon helaas niet aansluiten en ook een klein aantal speelsters was verhinderd, maar dat mocht de pret niet drukken. En omdat niet iedereen er was, maak ik van deze gelegenheid gebruik om nog even een dankwoord tot de Girlies te richten. En dan volg ik de posities in de opstelling van de speelster (waar zij meestal gespeeld hebben).

Michelle stond als betrouwbare sluitpost het gat van 2,44m x 7,32m te verdedigen. Wisten jullie dat zij speciaal om zich te ontwikkelen extra trainingen volgde op de zondagen? En dat dat resultaten heeft opgeleverd kunnen we uit de statistieken halen. Namelijk met slechts 23 doelpunten tegen is dat maar 1 meer dan de nummer 1 in de poule!

Van links naar rechts in de 1.4.3.3. opstelling kwamen we meestal RoosdJ, Eva, Roos S, Charlotte, Celeste, Vera en Chantal tegen. RoosdJ (die volgend seizoen er niet hij is vanwege buitenland stage) met wellicht de minste trainingsuren toch een betrouwbare post op de linksbackpositie. Waar ze de energie en kracht vandaan haalt weet niemand, maar zeer moeilijk te passeren! Evenals Eva, ook niet bepaald een trainingsbeest, maar wat een tijger en doorbijter in het veld. Een echte strijder wordt ze vaak genoemd. Charlotte en RoosS, waarbij de laatste S kennelijk voor sorry staat :-) vormen vaak het centrale duo. RoosS met een absoluut eigen persoonlijkheid en een eigen warming-up ritueel, op zowel de training als de wedstrijden. Een mega hard schot, waarmee we een geweldig wapen in huis hebben, met een alles bepalende dieptepass. Charlotte heb ik op de BBQ geroemd als de dame met een enorm groot hart. Een stille kracht, altijd hard aan het werk en bliksemsnel. Vaak gehavend het veld verlatend na weer een genadeloze tackel om de boel te redden. En… dit jaar geen eigen doelpunt en dat schijnt een unicum te zijn :-). Celeste is dit jaar een beetje ons zorgenkindje geweest en nog wel eigenlijk. Nog steeds vechtend tegen allerlei ongrijpbare kwalen die vaak in de weg staan dat ze frank en vrij kan voetballen! We duimen allemaal dat er verlichting komt en je daardoor in wind en weer een stabiele factor in ons team kan worden. Zeg je Chantal (Chan) dan zeg je Vera (Veer), vaak samen Chanveer in één adem genoemd. Het was heel gek Vera wel te zien en Chan niet (op vakantie). Beiden qua humor uit hetzelfde (rare) hout gesneden en ze lijken soms wel aan elkaar vastgeplakt. Vera wordt ook wel die irritante verdedigster genoemd die letterlijk aan je plakt en je met heel haar lichaam probeert onder de graszoden te werken. Chan is superlief en cute en zo, maar bikkelhard. Scherp in verdedigende acties, kopt ook verdedigend (en dat is bij ons best wel uniek) en voor de duvel niet bang. Vaak ook subtiel haar temgenoten coachend in het veld.

In het middenveld stuiten we vaak op Merel, Gaby, Dakota, Angela en Anouk. Merel die volgens sommigen rent als een vent, wanneer ze traint voor het hardlopen en juist in het veld als het ware een huppeltje heeft bij elk schot. Zij is ook diegene die bij pijn of frustratie huilt en lacht tegelijkertijd. Zij is ook diegene die een ander troost als haar eigen knieschijf aan de zijkant zit na een botsing op het veld. Gaby is gewoon een voetbalster in hart en nieren en gaat studeren in het buitenland (althans buiten Zuid-Holland) en daarom is ze er de komend twee jaar niet bij. De jongste van ons team (onder 17 meiden staat in de app), maar aan de top als het gaat om voetbal skills. Contractueel is ze voor seizoen ‘27/’28 al vastgelegd. Door Anouk en Fien werd Dakota in hun speech als hardwerkende nummer 10 getypeerd en dat snap ik. Wat ik, als vader, niet snap is waarom ze nu meer zou moeten shotten?? In min of meer dezelfde modus vecht ze met menig tegenstander duels uit en daarnaast heeft ze een goede trap. Verder geheel níet te coachen! Want als iemand weet wat ze wel of niet wil is het Dakota wel en dan kan je roepen of sturen wat je wilt, als coach….En dan Angela, ik hoorde in de speech iets over dat ze beter was in iets dan op het veld. Heb helaas gemist wat dat was. Als iemand zichtbaar plezier heeft in voetballen is Angela het wel. Bijna elke training en elke zaterdag is haar schaterlach van verre te horen. Behalve die ene keer dat ze achterin moest spelen, dat beviel haar niet zo goed. Angela heeft een eigen techniek en is supersnel en bijna onvermoeibaar. Zelfs wanneer ze tot laat op vrijdag gewerkt heeft, is ze er zaterdag (met lach en al) gewoon echt bij. Anouk…tja wat moeten we daarvan zeggen. “Grote meid, klein hartje” is dan volgens mij de beste omschrijving. Steekt haar mening niet onder stoelen of banken, maar met respect voor de ander. Heeft voetbal skills, snapt het spelletje en is zeker niet bang om hier en daar een “koekie” uit te delen.

In de voorhoede treffen we vaak de volgende speelsters aan: Fien, Jennifer, Dees, Sara en Melissa. Fien één van de twee linksbenigen in het team, met een signatuur passeeractie. Linkerbeentje buitenkant voet naar linksdraaiend, bam! tegen de rechtsbenige tegenstander aan. Maar ook een strijder die leergierig is en zichzelf telkens wil verbeteren. Jennifer laat zich moeilijk in een paar zinnen te vatten. Is ze nu links of rechts? Ze zegt links maar schiet met buitenkant voet rechts op de linkerkant? Is goedlachs, maar soms ook goed boos...gelukkig meestal niet voor lange tijd. Dees onze noestere arbeider; altijd op de training, altijd bezig met de vraag “waarom en hoe”? Wanneer ze voor open goal mist, de keeper omspeelt (met gevaar voor eigen) en dan net de bal naast prikt of een pass wil aannemen en de bal van de voet springt. Daardoor boos en kritisch op zichzelf (laat ze dan niet merken), om vervolgens weer met goede moed de draad op te pakken en het blijven proberen om te leren! Ik kan niet anders zeggen dan: “chapeau voor je doorzettingsvermogen”. Gepikt van CVV één seizoen terug, een snelle rechtsbuiten met een fantastisch kapsel en best wel wat onderkende kwaliteiten: Sara. Geplaagd door van alles, heeft ze helaas weinig spelminuten kunnen maken of zoals ze zelf zegt “soms ben ik er wel, maar ben ik er niet” of zoals ik dan zeg “er brandt wel licht, maar er is niemand thuis”. Het is wel mooi om te zien hoe het team haar accepteert onder de gegeven omstandigheden, waardoor Sara zich thuisvoelt bij VR1.

Dan hebben we nog twee aparte klanten. Felice en Claudia. Claudia is terug van weggeweest en meteen volop aanwezig...in your face...zoals de Engelsen dat zeggen. Een sprankelende aanwezigheid die leven in de brouwerij brengt, op en buiten het veld. Maar als één van de weinigen in ons team een echt go-getter is. Dat wil zeggen: dat ze vól voor het duel gaat en de bal wil hebben. Ook als daar een tweede of derde duel voor nodig is. Claudia welkom terug! Felice is aan het terugkeren naar BVCB (en nee Arjan daar heb ik niet voor gelobbyd). Felice ziet gewoon wat voor fijne groep we hebben en wil daarom weer gaan voetballen. Dus bestel de kleding nu maar gewoon dan kunnen we binnenkort weer zien hoe Felice met het hoofd achterover een sprint inzet.

Ben ik dan iemand vergeten? De oplettende lezer en volger van BVCB VR1 mist nog één naam. Die van onze aanvoerster Melissa. Afgekort Mellie en niet Melís of Mel, daar heeft ze een hekel aan. Een mini ADHD’er in het veld en ietwat opgewonden standje als, naar haar idee, ons onrecht wordt aangedaan! Boos op de scheids of een vlaggert als de regels niet voor iedereen gelden! Een wervelwind in het veld: snel, hard voor zichzelf en voor de tegenstander. Weet wat haar ontwikkelpunten zijn en doet desondanks gewoon haar eigen ding, onder een “ja ja” gemompel als ze erop aangesproken wordt. Een genot om als voetballiefhebber naar te kijken. Met de arbeid- en doorzettingskracht die ze in de wedstrijd erin gooit en ook van anderen verlangt. En nu in gewetensnood. “Blijf ik bij BVCB of ga ik voetballen in het dorpje waar ik nu woon (uurtje rijden)” Een moeilijke keuze: maar wat je ook kiest, het team staat achter die keuze!

Ik wil jullie (ook namens Peter) nogmaals bedanken voor de samenwerking het afgelopen seizoen. Wij kijken uit naar het komende seizoen om, samen met jullie, verder te bouwen aan een nóg sterker BVCB VR1.

Verslag: Robin